سفارشات امام حسن عسکری علیه السلام

امام حسن عسکری علیه السلام، در سفارشی به ابن بابویه قمی (پدر شیخ صدوق) سفارشاتی بیان می فرماید. در حقیقت این سفارشات، به همه شیعیان و ره پویان راه حق و حقیقت است. حضرت می فرماید: اما بعد؛ اوصیک یا شیخی و معتمدی ابا الحسن علی بن الحسین قمی، وفقک الله لمرضاته و جعل من صلبک اولادا صالحین برحمته،- بتقوی الله و اقام الصلا? و ایتاء الزکا? فانه لاتقبل الصلا? من مانعی الزکا?. واوصیک بمغفر? الذنب وکظم الغیظ وصل? الرحم ومواسا? الاخوان والسعی فی حوائجهم فی العسر- والیسر- والحلم عند الجهل والتفقه فی الدین والتثبت فی الامور والتعهد للقرآن وحسن الخلق والامر بالمعروف والنهی عن المنکر، قال الله عز وجل؛ (لاخیر فی کثیر من نجواهم الا من امر بصدق? او معروف او اصلاح بین الناس)، (سوره نساء آیه، 114). واجتناب الفواحش کلها وعلیک بصلا? اللیل فان النبی صلی الله علیه وآله وسلم، اوصی علیا علیه السلام، فقال؛ یا علی علیک بصلا? اللیل (ثلاث مرات) ومن استخف بصلا? اللیل فلیس منا فاعمل بوصیتی و امر جمیع شیعتی حتی یعلموا علیه و علیک بالصبر وانتظار الفرج فان النبی صلی الله علیه وآله وسلم، قال؛ أفضل اعمال امتی انتظار الفرج و لا یزال شیعتنا فی حزن حتی یظهر ولدی الذی بشر به النبی، صلی الله علیه وآله وسلم، انه یملأ الارض عدلا وقسطا کما ملئت ظلما وجورا. فاصبر یا شیخی وأمر جمیع شیعتی بالصبر فان الارض لله یورثها من یشاء من عباده والعاقب? للمتقین والسلام علیک و علی جمیع شیعتنا ورحم? الله وبرکاته وحسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی ونعم النصیر.(قاموس الرجال ج7، ص 439).

 امام عسکری(ع) پس از حمد و ثنای ربوبی و صلوات بر پیامبر(ص) و عترت طاهرینش خطاب به او می نویسد:ای فقیه بزرگوار و مورد اعتمادم ابوالحسن علی بن حسین قمی! خداوند تو را برانجام افعال پسندیده حق توفیق دهد و از نسلت به رحمت و کرمش فرزندان شایسته ای به وجود آورد.
امام(ع) در ادامه این پیام که به حق منشور عبادی، اخلاقی، اجتماعی و سیاسی برای یک زندگانی شرافتمندانه انسانی است، در روزگار پر از مخاطره و گردابهای جهالت و هوسها چنین وصیت می کند:تو را وصیت می کنم به تقوای الهی، بپا داشتن نماز و پرداخت زکات زیرا نمازکسانی که زکات نمی دهند پذیرفته نمی شود، و تو را وصیت می کنم به گذشت از گناه دیگران، فرو بردن خشم، صله رحم، همدردی با برادران و کوشش در انجام نیازمندی های آنان در هنگامه سختی و گشایش، بردباری در برابر نادانی، تفقه در دین، استواری در کارها، هم پیمانی با قرآن، خوش خلقی و امر به معروف و نهی از منکر چرا که خداوند متعال می فرماید: در بسیاری از گفتگوهای درگوشی آنان خیری نیست جز آن کس که به صدقه یا معروفی امر کند و یا میان مردم اصلاح نماید. و دوری از تمام پلیدیها و زشتیها.
و بر تو باد به نماز شب خواندن! زیرا پیامبر اکرم(ص) به امام علی(ع) چنین سفارش کرد و فرمود: ای علی! بر تو باد به نماز شب خواندن و این جمله را سه بار تکرار نمود و هر کس نماز شب را سبک بشمارد از ما نیست. پس توصیه مرا بکاربند و شیعیانم را بر انجام آن فرمان ده تا عمل کنند. و بر تو باد به صبر وانتظار فرج زیرا پیامبر اسلام(ص) فرمود: برترین اعمال امت من انتظار فرج است.
امت من و شیعیان ما همواره اندوهگین خواهند بود تا فرزندم که پیامبر(ص) بشارت ظهور او را داده است قیام کند; او زمین را پس از آنکه پر از ظلم و ستم شده است سرشار از عدالت و برابری خواهد بود.
ای شخصیت بزرگ من! (ابن بابویه قمی) پس صبر کن و شیعیانم را به صبر دستور ده،زیرا زمین از آن خداوند است به هر کس از بندگانش که بخواهد واگذار می کند وفرجام نیک از متقین خواهد بود.
بر تو و بر همه ی شیعیانم سلام و رحمت خدا و برکاتش باد. و خداوند ما را کافی است، و او نیکو وکیل و نیکو مولی و نیکو یاری کننده است.

حضرت در این سخنان گهر بارش، اولین توصیه اش، پیشه کردن تقوای الهی، بپاداشتن نماز و پرداخت زکات است. و این نشاندهنده ی اهمیت اینهاست. سپس به روابط اجتماعی، و اعمالی که تأمین کننده ی سعادت دنیا و آخرت است، اشاره می نماید. 1- گذشت از دیگران. 2- فروبردن خشم. 3- صله ی رحم. 4- همدردی با برادران دینی. 5- رفع حاجت دیگران. 6- تحمل افراد نادان. 7- تفقه در دین. 8- استقامت در کارها.9- انس با قرآن کریم.10- خوش اخلاقی. 11- امر به معروف و نهی از منکر. 12- خواندن نماز شب. 13- توصیه به صبر. 14- انتظار کشیدن ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف. امیدوارم که خداوند متعال به همه ما توفیق عمل به فرمایشات حضرت را عنایت فرماید. والسلام علیکم و رحم? الله...

زائر کرب و بلا گفت: خدا حافظ و رفت *** دل من پشت سرش کاسه آبی شد و ریخت 

***

بنازم آنکه دائم گفتگویی کر بلا دارد *** دلی چون جابر اندر جستجویی کربلا دارد

بیاد کارروان اربعین با گریه می گوید*** به هرجا هست زینب رو به سوی کربلا دارد

بیاد آن لب تشنه هنوز این عاشق خسته*** به کف جامی لبالب از سبوی کربلا دارد

اگر دست قضا مانع شد از رفتن بپا بوسش*** همی بوسم و خاکی را که بوی کربلا دارد

***

در کتاب کامل الزیارات آمده است که شخصی از امام صادق علیه السلام سؤال می کند، که اگر کسی زمینه را آماده کند برای دیگری که به زیارت امام حسین علیه السلام برود، چه مقدار ثواب دارد؟ امام صادق علیه السلام می فرماید:«ثواب من زار الحسین ع بنفسه أو جهز إلیه غیره، یُعْطِیهِ اللَّهُ بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَنْفَقَهُ مِثْلَ أُحُدٍ مِنَ الْحَسَنَاتِ» (کامل الزیارات/باب چهارم) کسی که خودش به زیارت امام حسین علیه السلام برود و یا کسی دیگری را تجهیز نماید به اندازه هر درهمی که در این راه مصرف می کند یا برای زیارت دیگری پول می‌دهد، خدا به اندازه کوه احد حسنات به او می‌دهد. از این روایت شریف به خوبی استفاده می شود که امام حسین علیه السلام چه جایگاه و مقامی در نزد خداوند متعال دارد! به راستی امام حسین علیه السلام، این جایگاه را تنها از این روی بدست آورد که فرمان بردار محض بود، و تمام حرکات و سکناتش در راه رضای الهی بود، و برای رضای او قیام کرد. امام صادق علیه السلام در زیارت اربعین امام حسین علیه السلام، هدف از قیام آن حضرت را اینگونه بیان می کند. «... وبذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهال? و حیر? الضلال?...» خداوندا امام حسین علیه السلام جانش را در راه تو فدا کرد برای اینکه بندگان تورا از جهالت و حیرت و سرگردانی و گمراهی نجات بخشد. در این فراز هدف از قیام امام حسین علیه السلام نجات دادن مردم از جهالت بیان شده است. جهالت یک معنای عرفی دارد که به معنایی نادانی است که حقیقتا بنی امیه مردم را غرق در نادانی گردانیده بودن شما در تاریخ بیبینید، معاویه برای خودن کدو دستور می دهد که آن را مانند حیوانات ذبح نماید. از طرف دیگر امام علی علیه السلام، مجبور می شود که به پیروانش بخش نامه صادر نماید که کدو ذبح ندارد و مانند سایر سیفی جات است. از طرف دیگر جهالت در قرآن کریم به معنا های دیگری نیز آمده است. انتخاب گناه یکی از معانی جهالت است که در قرآن کریم سوره یوسف آمده است.«َربِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَیَّ مِمَّا یَدْعُونَنِی إِلَیْهِ ? وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّی کَیْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَیْهِنَّ وَأَکُنْ مِنَ الْجَاهِلِینَ» پرور دگارا زندان برای من بهتر است از آن چیزی که این زنها از من خواهند، پروردگارا اگر تو کید اینها را از من بر نگردانی من هم به آنها متمایل می شوم ، در نتیجه از جاهلین قرار می گیرم. در این آیه مبارکه جهالت به معنای انتخاب گناه آمده است. اگر ما می خواهیم از امام حسین علیه السلام پیروی کنیم باید بدنبال تحقق اهداف آن حضرت باشیم. اولین هدف از قیام امام حسین علیه السلام، نجات مردم از گناه بوده است. بنابر این ما باید کاری بکنیم که  در قدم اول خود مان گناه نکنیم و در قدم بعد دیگران را امر به معروف و نهی از منکر نمائیم تا بتوانیم از پیروان واقعی امام حسین علیه السلام باشیم. والسلام

او صاف علی به هر زبان باید گفت

این ذکر به پیدا و نهان باید گفت

در جشن ولیعهدی مسعود علی

تبریک به صاحب الزمان باید گفت

این عید سعید، عید الله اکبر را به پیشگاه امام عصر حضرت بقیت الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف، و همه ی ره پویان حضرتش تبریک و تهنیت عرض می نمایم.

در قرآن کریم سوره ی مبارکه فاتحه می خوانیم: «اهدنا الصراط المستقیم» (خدایا) مارا به راه راست هدایت فرما. حاکم حسکانی از عالمان مشهور اهل سنت، به نقل از ابن عباس آورده است که رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم، به علی بن ابی طالب علیه السلام، فرمود: «انت الطریق الواضح و انت الصراط المستقیم و انت یعسوب المومنین»، (شواهد التنزیل، ج1، ص 76، ح88) تویی راه آشکار، و تویی راه راست، و تویی پیشوای مؤمنان.

همچنین حاکم حسکانی به نقل از سلام بن مستنیر جعفی آورده است که گفت: بر امام باقر علیه السلام وارد شدم و عرض کردم؛ جانم به فدایت، با اینکه خوش ندارم برایت زحمت فراهم کنم، اما اگر اجازه بفرمایید، پرسشی نمایم؟ حضرت فرمود: از هرچه می خواهی بپرس، عرض کردم مفهوم فرموده ی خداوند؛ «هذا صراط علیّ مستقیم»(سوره حجر آیه 41) چیست؟ حضرت فرمود: راه علی بن ابی طالب منظور است.گفتم راه علی بن ابی طالب؟ فرمود: (آری) را علی بن ابی طالب.(شواهد التنزیل، ج1، ص 78، ح92). از حذیفه روایت شده است که رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم، فرمود: اگر ولایت علی را پذیرا شوید، او را هدایت کننده و هدایت شده می یابید، و با هدایت او است که می توانید راه راست را بپیمائید.(شواهد التنزیل ج1، ص83). در سوره ی رعد آیه 43، می خوانیم: «ویقول الذین کفروا لست مرسلا قل کفی بالله شهیدا بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب»، آنان که کافر شدند، می گویند: تو پیامبر نیستی، بگو: کافی است که خداوند و کسی که علم کتاب نزد او است، میان من و شما گواه باشند. حسکانی از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم، به نقل از ابن عباس آورده است، که مراد از «من عنده علم الکتاب» علی بن ابی طالب است.(شواهد التنزیل ج1، 400) ابو سعید خدری می گوید: من از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم، از معنای آیه «الذی عنده علم من الکتاب» پرسیدم، حضرت فرمود: او وصی برادرم، سلیمان بن داود بود. و بعد عرض کردم: «ومن عنده علم الکتاب» کیست؟ حضرت فرمود: او برادرم علی بن ابی طالب است.(تفسیر نمونه ج15، ص473) باید توجه داشت که تفاوت «علم من الکتاب» که علم جزئی است، و «علم الکتاب» که علم کلی است، میزان تفاوت شگرف میان دانش اندک آصف بن برخیا و گستره وسیع علم و آگاهی علی مرتضی را روشن می سازد، در روایات بسیاری آمده است که اسم اعظم الهی 73حرف است که یک حرف آن نزد آصف بن برخیا بود که تخت ملکه سبأ را در یک چشم بهم زدن، نزد حضرت سلیمان حاضر کرد.72 حرف اسم اعظم نزد امامان اهلبیت علیهم السلام است و یک حرف آن مخصوص ذات پاک خداوند سبحان است. (همان). در قرآن کریم آیات زیادی در فضائل امیر المؤمنین علی علیه السلام، که در این مختصر نمی گنجد. در کتاب شریف بحار الانوار، حکایتی را آورده است که آوردنش خالی از لطف نیست. آن حکایت چنین است:

سفر فضایی امیر المؤمنین علی علیه السلام به غار اصحاب کهف

روزی قالیچه ای برای رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم، هدیه آوردند، رسول خدا، انس را خواست و فرمود، آن ده نفر را (ابوبکر، عمر، طلحه، زبیر، عبد الرحمان بن عوف و...) حاضر کن وقتی آنان آمدند، رسول خدا (ص) به علی (ع) فرمود این ده نفر را بر این فرش سوار کن و آنان را به زیارت اصحاب کهف ببر و باز گردان، انس تو نیز برو در برگشت برای من گزارش بده، امیر المؤنین علی علیه السلام، به باد دستور حرکت داد، فرش به آسمان بلند شد، و از مکان های مختلف گذشت،تا به سر زمین اصحاب کهف رسید، وقتی وارد غار شدند، ابتدا ابوبکر، سپس عمر و دیگران، هریک به اصحاب کهف سلام کردند، اما هیج یک جوابی نشنیدند. بعد از آن امیر المؤمنین علی علیه السلام، فرمود: «السلام علیکم یا اصحاب الکهف والرقیم الذین کانوا من آیاتنا عجبا» همه اصحاب کهف باهم گفتند، علیک السلام، یا وصی رسول الله ورحمت الله و برکاته. حضرت علی علیه السلام، فرمود: ای اصحاب کهف چرا جواب سلام دیگران را ندادید؟ آنان گفتند این خلیفه رسول خدا ما گروهی هستیم که به خدا ایمان آورده ایم و خداوند نیز هدایت خود را بر ما افزوده است، و ما اجازه نداریم که جواب سلام کسی را بدهیم مگر آنکه آن شخص پیامبر و یا وصی پیامبر باشد. و جواب سلام شما را دادیم چون وصی رسول خدا هستی. بعد از آن همگی قالیچه را سوار شدند، و صبح به مدینه رسیدند و نماز را پشت سر رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم، بجا آوردند. بعد از این معجزه رسول خدا از همگی خواست، که علی بن ابی طالب بیعت نمایند، و همگی بیعت کردند، و بعد این آیه مبارکه نازل شد، «یا ایها الذین آمنوا اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم» ای کسانی که ایمان آوردید از رسول خدا وصاحبان امر اطاعت کنید. (بحار الانوار، ج39، ص 140)