از دست نوشته شیخ شهید نقل است: که حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: هرکه می‌خواهد خداوند در قیامت اعمال زشتش را بر او عرضه نکند و پرونده گناهانش را نگشاید، باید این دعا را بعد از هر نماز بخواند:«اللّهُمَّ إِنَّ مَغْفِرَتَکَ أَرْجَى مِنْ عَمَلِى ، وَ إِنَّ رَحْمَتَکَ أَوْسَعُ مِنْ ذَنْبِى ، اللّهُمَّ إِنْ کَانَ ذَنْبِى عِنْدَکَ عَظِیماً ، فعَفْوُکَ أَعْظَمُ مِنْ ذَنْبِى ، اللّهُمَّ إِنْ لَمْ أَکُنْ أَهْلاً أَنْ أَبْلُغَ رَحْمَتَکَ ، فَرَحْمَتُکَ أَهْلٌ أَنْ تَبْلُغَنِى وَتَسَعَنِى ، لِأَنَّهَا وَسِعَتْ کُلَّ شَىْءٍ، بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.» (تعقیبات مشترکه، مفاتیح الجنان)

بار خدایا! همانا آمرزش تو از عمل من امیدوار کننده‌تر و مهربانی تو از گناه من گسترده‌تر است، بار خدایا! اگر گناهانم نزد تو بزرگ است، گذشت تو از گناه من بزرگ‌تر است، بار خدایا! اگرچه شایسته بدست آوردن رحمت تو نیستم، امّا رحمت تو سزاوار است که به من برسد و مرا فراگیرد، زیرا رحمتت همه‌چیز را فراگرفته است، به‌حق مهربانیت، ای مهربان‌ترین مهربانان.

مرحوم کلینى در کتاب شریف کافی، از حضرت باقر علیه السّلام روایت کرده‏ هرکه پس از نماز واجب، پیش از آن‏که پاهاى خود را بگرداند، سه مرتبه این دعا را بخواند، خدا گناهان او را بیامرزد، هرچند در کثر مانند کف دریا باشند. «اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ ذُوالْجَلالِ وَالاِکْرامِ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ.»

آمرزش مى‏ طلبم از خدا، که معبودى جز او نیست، زنده و به خود پاینده و صاحب بزرگى و بزرگوارى است و به سوى او باز مى ‏گردم.

متن حدیث: الکافی (ط - الإسلامیة) ؛ ج‏2 ؛ ص521

«مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ عَبْدِ الصَّمَدِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: مَنْ قَالَ فِی دُبُرِ صَلَاةِ الْفَرِیضَةِ قَبْلَ أَنْ یَثْنِیَ رِجْلَیْهِ- أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی‏ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ* ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ‏ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ. ثَلَاثَ مَرَّاتٍ غَفَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ کَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْرِ.»

در کتاب عدة الداعی دعایی نقل شده است که رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم، فرمود؛ جبرئیل امین بر من نازل شد، در حالی که شاد و خندان بود. بر من سلام کرد، گفتم: یا جبرئیل چه خبر است؟ گفت: خدای عز و جل برایت هدیه‌ای فرستاده است و آن کلماتی از گنج‌های بهشت است که خدا به تو کرامت فرموده است. گفتم: آن کلمات چیست؟ عرض کرد: بگو: «یا من اظهرَ الجمیلَ و سَتَرَ القبیحَ یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ، یَا عَظِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ یَا بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ، یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَى وَ یَا مُنْتَهَى کُلِّ شَکْوَى، یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ، یَا عَظِیمَ الْمَنِّ یَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا یَا رَبَّنَا وَ یَا سَیِّدَنَا وَ یَا مَوْلَانَا یَا غَایَةَ رَغْبَتِنَا أَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ أَنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِی بِالنَّارِ». پیغمبر خدا به جبرئیل فرمود: ثواب این کلمات چیست؟ ‏جبرئیل عرض کرد: «هیهات هیهات» کسی بتواند آن را به شماره آورد، اگر تمام ملائکه هفت آسمان و هفت طبقه زمین، بخواهند ثواب آن را تا روز قیامت توصیف کنند قادر نیستند حتی جزئی از یک جزء این کلمات را توصیف نمایند.

هنگامی که بنده خدا بگوید: «یا من اظهر الجمیل و ستر القبیح» ای خدایی که زیبایی‌ها را آشکار و زشتی‌ها را می‌پوشانی، خدا او را می‌پوشاند، در دنیا بر او رحمت می‌فرستد و در آخرت او را جمیل و زیبا می‌گرداند. هزار پرده در دنیا و آخرت او را می‌پوشاند. هنگامی که بگوید: « یَا مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ» خدا او را محاسبه نمی‌کند در روزی که همه پرده‌ها پاره می‌شود، پرده او دریده نمی‌شود. هنگامی که بگوید: «یا عظیم العفو» خدا گناهانش را می‌آمرزد حتی همچون کف دریا زیاد باشد. هنگامی که بگوید: «یا حسن التجاوز» ای خدایی که زیبا می‌گذری، خدا گناهانش را می‌آمرزد، حتی گناهان هولناک و گناهان کبائر که مرتکب شده است. هنگامی که بگوید: «یا واسع المغفره» ای خدایی که مغفرت تو وسیع است، هفتاد باب از رحمت بر او می گشاید و او را در رحمت خود فرو می‌برد هنگامی که از دنیا خارج شود. وقتی بگوید: «یا باسط الیدین بالرحمة» خداوند دست رحمتش را بر او می‌گشاید. وقتی بگوید: «یَا صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَى وَ یَا مُنْتَهَى کُلِّ شَکْوَى» ای صاحب راز پنهان، ای نهایت همه شکوه‌ها، خداوند ثواب همه مصیبت دیده‌ها و همه مردم اعم از سالم، مریض، زیان دیده، مسکین و فقیر را تا روز قیامت به او عطا فرماید. هنگامی که بگوید: «یَا کَرِیمَ الصَّفْحِ» خداوند کرامت انبیاء را به او عطا فرماید. هنگامی که بگوید: «یَا عَظِیمَ الْمَنِّ» خداوند آرزوهایش را برآورده می‌سازد و حتی آرزوهای خوب مردم را نیز برای او برآورده می‌کند. هنگامی که بگوید: «یَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا» خدا اجر تمام کسانی که نعمت‌هایش را شکر کرده‌اند به او عنایت می‌کند. هنگامی که بگوید: «یَا رَبَّنَا وَ یَا سَیِّدَنَا» خداوند به ملائکه‌اش می‌فرماید: ای فرشتگان من شاهد باشید، من او را آمرزیدم و به عدد تمام مخلوقات بهشت، جهنم، زمین و آسمان، خورشید و ماه، ستارگان و قطره‌های باران، انواع مخلوقات، کوهها و سنگ ریزه‌ها، عرش و کرسی به او اجر و ثواب عطا نمودم. هنگامی که بگوید: «وَ یَا مَوْلَانَا» خداوند قلب او را پر از نور ایمان می‌گرداند. هنگامی که بگوید: «یَا غَایَةَ رَغْبَتِنَا» خداوند روز قیامت آنچه را که او و دیگر خلایق به او میل و رغبت دارند عطا فرماید. هنگامی که بگوید: «أَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ أَنْ لَا تُشَوِّهَ خَلْقِی بِالنَّارِ» خدایا مرا از آتش جهنم حفظ کن. خدا می‌فرماید: ای ملائکه من شاهد باشید او و پدر و مادرش، خانواده‌اش، فرزندانش، همسایگانش را از آتش جهنم آزاد کردم. شفاعت او را در مورد هزار نفر که آتش بر آنها واجب شده می‌پذیرم. ای محمد این کلمات را به متقین بیاموز و به منافقین یاد نده. این دعایی است که مستجاب می‌شود و هرکس بخواند به اجابت می‌رسد. این دعایی است که اهلِ بیت المأمور در هنگام طواف به دور بیت المأمور می‌خواندند. التماس دعا.

اربعین آمد و اشگم ز بصر می آید

گوییا زینب محزون ز سفر می آید

باز در کرب و بلا شیون و شینی برپاست

کز اسیران ره شام خبر می آید

***

زبان حال سکینه

بی گل رویت پدر از زندگی دل برگرفتم

دست شستم از دو عالم چون ترا دربر گرفتم

یاد داری قتلگه، نشناختم جسم شریفت

خم شدم بابا نشانت را ز انگشتر گرفتم

هر چه کردم جستجو انگشت و انگشتر ندیدم

پس سراغ حضرتت از عمه ی مضطر گرفتم

در مقام قرب بودم مات جسم چاک چاکت

تا برای شیعیان، پیغام زان حنجر گرفتم

سوختم آتش گرفتم، چون خود از شیعیانم

ز اولین پیغام تو، دستور تا آخر گرفتم

داشتم می مردم از غم، در کنار کشته ی تو

لب بر آن حنجر نهادم، زندگی از سر گرفتم

بر تن آزردهی من بوسه میزد تازیانه

من برای توشه ی ره، بوسه زآن پیکر گرفتم

بس که سیلی زد عدو، در راه وصلت بر رخ من

پیکرم نیلی شده سبقت ز نیلوفر گرفتم

از زمانی که سرت در کوفه شد، میهمان خولی

تو شدی خاکستر من رنگ خاکستر گرفتم

خواهر کوچکترم چون دید، رأست در خرابه

داد جان در پیش رویم من غمی دیگر گرفتم

خوش بحال خواهرم! جان کرد قربانِ سرتو

من گران جانم که ماندم، قبر تو در بر گرفتم

این من و این جان ناقابل فدای خاک کویت

تا نپنداری که جز تو مونس دیگر گرفتم

مجلس نامحرمان دیدی مرا بازوی بسته

آستین را پیش رویم، همچنان معجر گرفتم

خوب میخواندی تو قرآن، ای فدای اشک چشمت

تا میان طشت زر بودی تو، لیک من آذر گرفتم

ای پدر بعد از تو من دیگر نخواهم زندگی را

مرگ رازین زندگانی ای پدر خوشتر گرفتم.

***

در زیارت اربعین امام حسین علیه السلام، آمده است:«وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَک َمن الْجَهَالَةِ و حَیرةِ الضَّلَالَة...»، (مفاتیح الجنان، زیارت اربعین)، امام صادق علیه السلام، در این فراز از زیارت خطاب به خداوند متعال عرض می کند که: امام حسین علیه السلام، خون قلب خود را در راه تو بذل نمود، تا بندگان تو را از جهالت و حیرت و سرگردانى ِ گمراهى نجات دهد.

یکی از مباحثی که در قرآن کریم مورد توجه قرار گرفته است، صفات جاهلان می باشد، یکی از صفات جاهلان این است که جاهلان آلوده به گناه هستند که در برابر وسوسه‌های شیطانی و شهوات توانائی ندارند. در سوره ی یوسف از زبان آن حضرت آمده است:«قالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَی مِمَّا یدْعُونَنی‌ إِلَیهِ وَ إِلاَّ تَصْرِفْ عَنِّی کَیدَهُنَّ أَصْبُ إِلَیهِنَّ وَ أَکُنْ مِنَ‌الْجاهِلینَ»،(یوسف) گفت: پروردگارا! زندان نزد من محبوبتر است از آنچه اینها مرا بسوى آن مى‌خوانند! و اگر مکر و نیرنگ آنها را از من باز نگردانى، بسوى آنان متمایل خواهم شد و از جاهلان خواهم بود.

آیه بیان‌گر اینست که کار زشت و گناه در محضر خداوند از کسانی سر می‌زند که در جهل به سر می‌برند؛ کسانی که از حقوق و حدود الهی غافلند؛ و یا علم به اوامر و نواهی الهی دارند، اما به علم خود عمل نکرده و خودشان را به جهالت زده‌اند که اینان نیز از نظر قرآن جزء جاهلانند. (طبرسى، فضل‌بن‌حسن‌؛ تفسیر جوامع الجامع‌، تهران‌، دانشگاه تهران و مدیریت حوزه علمیه قم،‌ 1377ش‌، چاپ اول، ج‌2، ص188.).

بنابراین؛ امام حسین علیه السلام، به شهادت رسیده است به این منظور که امت اسلامی را از جهالت و گناه نجات بخشد. پس برای نزدیکی به امام حسین علیه السلام، بر ما لازم است که تمام توان خویش را به کار گیریم و از گناه دوری نمائیم، و به هدف امام حسین علیه السلام، پایبند باشیم. و این لازمه ی عشق و محبت به امام حسین علیه السلام است. والسلام، التماس دعا.