حضرت فرمودند: مواظب باش از مصاحبت و دوستى با افراد شرور؛ چون که او همانند شمشیرى زهرآلود، برّاق است که ظاهرش زیبا و اثراتش زشت و خطرناک خواهد بود.
امام علیه السلام فرمودند: هرکس رکوع نمازش را به‌طور کامل و صحیح انجام دهد، وحشت قبر بر او وارد نخواهد شد. یکی از چیز هایی که برای هر انسانی پیش می آید، مسأله مرگ و سختی های قبر است. در روایات سخن چینی و نمامی از عوامل فشار قبر شمرده شده است، همچنین بد اخلاقی، و دوری نکردن از بول (ادرار)، سبب فشار قبر معرفی شده است. در مقابل برخی از اعمال در روایات به عنوان از بین برنده ی فشار قبر بیان گردیده است. در این روایت شریف امام جواد علیه السلام، یکی از عواملی که موجب می شود، تا انسان فشار قبر نداشته باشد، رکوع کامل را بیان کرده است، یعنی اگر کسی در نمازش بطور کامل خم شود و با حضور قلب ذکر رکوع را بگوید، این عمل باعث می شود که انسان از فشار قبر رهایی یابد.
حضرت فرمودند: سه خصلت جلب محبّت مى‌کند: انصاف در معاشرت با مردم، هم‌دردى در مشکلات آنها، همراه و همدم شدن با معنویات.
امام علیه السلام فرمودند: هرکس بر بالین قبر مؤمنى حضور یابد و رو به قبله بنشیند و دست خود را روى قبر بگذارد و هفت مرتبه سوره مبارکه «قدر» یعنی «إنّا أنزلناه» را بخواند از شداید و سختی‌هاى صحراى محشر در امان قرار مى‌گیرد.
کرامتی از امام جواد علیه السلام
میوه دار شدن درخت خرما
هنگامى که امام جواد (علیه السّلام) با همسرش ام الفضل از نزد مأمون از بغداد خارج شدند، به سمت کوفه آمدند تا به خیابان کوفه رسیدند که منتهى می مىشد به خانه مسیّب. حضرت هنگام غروب، وارد مسجد شد. در حیاط مسجد، درخت خرمایى بود که ثمر نمی داد. حضرت کوزه آبى طلبید و در زیر آن درخت وضو گرفت. سپس برخاست و با مردم نماز مغرب را خواند. در رکعت اوّل بعد از حمد «إِذا جاءَ نَصْرُ اللَّهِ» و در رکعت دوّم بعد از حمد «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را تلاوت نمود. وقتى که سلام نماز را داد، اندکى نشست و بدون اینکه تعقیب کاملى بجا آورد، برخاست و نوافل چهارگانه را بجا آورد. و بعد از آن تعقیب نمود و دو سجده شکر بجا آورد. وقتى که به نخل رسید، مردم دیدند که آن درخت بار خوبى داده است، لذا از آن خوردند. پس آن درخت را طورى یافتند که مانند آن را در شیرینى ندیده بودند. (بحار الانوار ج87، حدیث 3.)
کلمات کلیدی:
الهی دلی ده که جایی تو باشد
پر از عشق و نور و صفای تو باشد
دلی فارغ از های و هویی هوس ها
که مستغنی از ماسوای تو باشد
دلی پر زسوز و گداز محبت
پر از شور و شوق و لقای تو باشد
الهی به جز تو نخواهم مرادی
همین بس که اینم عطای تو باشد
الهی مصفا کن این کعبه ی دل
که سعیم همه در صفای تو باشد
به آب دو دیده دلم شستشو ده
که دائم دلم در هوای تو باشد
مرا فانی از غیر ذاتت بگردان
که باقی دلم در بقای تو باشد
به ما هم ز صهبای خود جرعه ی ده
که سر مست عشق و ولای تو باشد.
کلمات کلیدی:
