قال علی علیه السلام: «اذا لم یکن ماترید فلا تبل کیف کنت» (نهج البلاغه حکمت 69)

وقتی آنچه را که می خواهی نیست به هر کیفیتی که هستی باکت نباشد.

آدمی نه تنها از آرزو هایش باز می ماند و به آن نمی رسد که بنا به فرمایش حضرت علی علیه السلام به فرزندش امام حسن علیه السلام «انک لن تبلغ املک» (نامه 31نهج الیلاغه).

اساسا ویژگی آرزو دست نیافتنی بودن آن است. حتی در موردی که گاهی انسان اقدام می نماید و در راه رسیدن به مقصود قدم بر می دارد باز هم به مقصود نمی رسد. این واقعیتی است در زندگی که راه فراری از آن نیست. زیرا، از یک طرف شرائط خارجی در اختیار انسان نیست و توانائی انسان محدود است از طرف دیگر قوانین هستی انسان را احاطه کرده کرده است که باید بر اساس آن عمل نماید. پرسش اساسی این است که در هنگام شکست و ناکامی چه باید کرد؟ حضرت علی علیه السلام در این مورد میفرماید: «لاتبل کیف کنت» باید نسبت به شرائط پیش آمده بی باک بود و از وضعیت موجود تاثیر نپذیرفت و مایوس نشد. چونکه مومن مامور به وظیفه است نه مامور به نتیجه. باز هم حضرت در جای دیگر میفرماید: «فارد ما یکون» باید از آنچه که داری بهره برداری نمایی و آنها را در راه خواسته هایت بکار گیری.