اللهم ارنی الطلعة الرشیدة، والغرة الحمیدة، واکحل ناظری
بنظرة منی الیه، وعجل فرجه، وسهل مخرجه، واوسع منهجه...
دوازدهمین پیشوای معصوم، حضرت حجة بن الحسن المهدی، امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، در نیمة شعبان سال 255هجری در شهر «سامرا» دیده به جهان گشود. او همنام پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم، و همکنیة آن حضرت است.
از جمله القاب آن حضرت، حجت، قائم، خلف صالح، صاحب الزمان، بقیة الله و مشهور ترین آنها «مهدی» است.
حضرت مهدی (عج)، دارای دو غیبت است: یکی غیبت صغرا که از سال 260هجری (سال شهادت امام یازدهم) آغاز گردید و تا سال 329هجری یعنی حدود 69سال به طول انجامید، در این مدت افراد مشخصی به عنوان «نایت خاص» با حضرت در تماس بودند و شیعیان میتوانستند به وسیلة آنان مسائل و مشکلات خویش را با امام علیه السلام در میان بگذارند، و توسط نواب پاسخ دریافت نمایند و حتی گاهی هم به دیدار امام نائل میشدند.
با سپری شدن دورة غیبت صغری، غیبت کبری آغاز گردید که تا کنون نیز ادامه دارد، تا زمانی که خداوند اذن ظهور و قیام به آن حضرت بدهد، ادامه خواهد داشت.
در روایتی از امیر المؤمنین علیه السلام آمده است: {امام} غایت ما، دو غیبت خواهد داشت که یکی طولانی تر از دیگری خواهد بود. در دوران غیبت او، تنها کسانی در اعتقاد به امامتش پایدار میمانند که دارای یقین استوار و معرفتی کامل باشند.(ینابیع المودة، ج3، ص 82)
فضیلت انتظار
کسی از امام صادق علیه السلام، پرسید، چه میگویید در باره کسی که دارای ولایت پیشوایان است و انتظار ظهور حکومت حق را میکشد، و در این حال از دنیا میرود؟
امام علیه السلام، در پاسخ فرمود: «هو بمنزلة من کان مع القائم فی فسطاطه- ثم سکت هنیئة- ثم قال هو کمن کان مع رسول الله»[1] او همانند کسى است که با رهبر این انقلاب در خیمه او (ستاد ارتش او) بوده باشد- سپس کمى سکوت کرد- و فرمود: مانند کسى است که با پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله وسلم، «در مبارزاتش» همراه بوده است.
حضرت علی علیه السلام، میفرماید: «انتظروا الفرج ولاتیأسوا من روح الله فان احب الاعمال الی الله(عزوجل)، انتظار الفرج»[2] شما به فرج و گشایش الهی امیدوار باشید و از کمک های الهی ناامید نگردید، همانا برترین اعمال در نزد خالق یکتا انتظار فرج است.
در حدیث دیگری از پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم، میخوانیم: «افضل اعمال امتى انتظار الفرج اللَّه»[3] بالاترین اعمال امت من انتظار فرج از ناحیه خدا کشیدن است.
در این مورد روایات فراوانی با تعبیرات مختلفى نقل شده است، که در بعضى آمده: «بمنزلة الضارب بسیفه فى سبیل اللَّه»
منتظران حضرت همانند کسی است که در راه خدا شمشیر میزند. و در بعضى دیگر «بمنزلة من استشهد مع رسول اللَّه» آمده است که همانند کسى است که با پیامبر شهید شود، و...
این تشبیهات نشان میدهد که منتظران، از چه جایگاه بالایی برخوردار هستند، با انتظار کشیدن شان با لاترین عمل را بجا میآورند و یا جزء فرماندهان حضرت در خیمة آن حضرت حضور دارند و یا در رکاب رسول خدا به جهاد میپردازند. و.. حال باید دید که انتظار به چه معناست که این همه فضیلت دارد.
انتظار و وظایف منتظران
انتظار معمولا به حالت کسى گفته مىشود که از وضع موجود ناراحت است و براى ایجاد وضع بهترى تلاش مىکند. فى المثل بیمارى که انتظار بهبودى مىکشد، براى بهتر شدن وضعش کوشش میکند.
بنابراین؛ با توجه به مفهوم اصلى «انتظار» معنى روایات متعددى که در بالا در باره پاداش و نتیجه کار منتظران نقل کردیم به خوبى درک مىشود. که انتظار که این همه پاداش دارد، یک کار آسانی نیست. منتظران واقعی کسانی هستند.
1- امام خود را به خوبی بشناسد و جایگاه او را در هستی درک نماید. که آن حضرت واسطة فیض الهی در جهان است، و او مجرای رسیدن رحمت واسعه به همة موجودات است. زیرا؛ قرآن کریم به صراحت نسبت به پیامبر گرامی اسلام میفرماید که او «رحمة للعالمین» است، یعنی وجود پربرکت پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم، رحمت، عزت، و نعمت، نه تنها برای این کره خاکی است، بلکه برکات وجودی ایشان شامل همة جهانیان میشود و در همة کرات ساری و جاری است، و جن و انس بهره میبرند. و این نسبت به نایب معصومش حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، نیز همین گونه است. و لذا در دعای شریف عدیله میخوانیم: «وبیمنه رزق الوری، وبوجوده ثبتت الارض والسماء،...»[4] بوسیلة وجود مبارک اوست که همة موجودات روزی میخورند و نیازمندی های خود را بدست میآورند، و بواسطة وجود با برکت او زمین و آسمان ثبات و استحکام خود را کسب مینمایند.
در بحار الانوار از امام زمان علیه السلام، نقل شده است که فرمود: «إن رحمة ربکم وسعت کل شیء وأنا تلک الرحمة»[5] همانا رحمت پروردگار تان همه چیز را فرا گرفته است، و من آن رحمت فراگیر الهی هستم.
در احتجاج طبرسی هم روایتی از امام زمان عجل الله تعالی، نقل شده است که حضرت میفرماید: «نحن صنائع ربنا والخلق بعد صنائعنا»[6] ما ساخته شده و تربیت شدة پروردگاریم، و مردم ساخته شده و تربیت یافتگان ما هستند.
در فرازی از زیارت حضرتش میخوانیم: «السلام علیک یا سبیل الله الذی من سلک غیره هلک»[7] سلام برتو ای راه خدا، هرکس که بر غیر آن راه برود هلاک میشود. یا در زیارت روز جمعة آن حضرت میخوانیم: «السلام علیک یا نور الله الذی یهتدی به المهتدون» سلام برتو ای نور خدا که هدایت یافتگان با آن نور هدایت یابند.
وقتی که انسان اینگونه امامش را بشناسد، آنوقت دیگر خواب و خوراک ندارد، تمام تلاشش در این است که در راه او گام بردارد. و لذا با خود زمزمه میکند.
جز خم ابروی تو من هیچ محرابی ندارم * جز غم هجران رویت من تب و تابی ندارم
گفتم اندر خواب بینم چهره چون آفتابت*حسرت این خواب در دل ماند و چون خوابی ندارم
2- منتظران واقعی، پس از شناخت امام شان، دومین وظیفه اش خود سازی است، زیرا؛ سربازان این فرمانده اولین شرطش رعایت حدود الهی است، به جهت اینکه اگر کسی ظالم و ستمگر و فاسد باشد، نمیتواند منتظر حضرتش باشد، چون او به خوبی میداند اولین مبارزة حضرت با ستمگران و مفسدان است.
3- از آنجایی که مصلح بزرگ جهانی، برای اصلاح جهان میآید و این اصلاح تمام شئون زندگی انسانها را دربر میگیرد، وظیفة سربازان هم این است که به یک انقلاب جهانی فکر نمایند و آمادگی لازم را در قسمت های مختلف، اخلاقی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی داشته باشد. تا بتواند ایفای نقش نماید. او نمیتواند نقش یک تماشاچی را داشته باشد، باید برای بهبود وضع موجود تلاش نماید و زمینه را برای تحقق چنین انقلابی آماده نماید، علاوه بر اینکه در جهت اصلاح خویش گام برمیدارد، به اصلاح دیگران هم بپردازد.
بنابراین؛ انتظار یک مصلح جهانى به معناى آماده باش کامل فکرى و اخلاقى، مادى و معنوى، براى اصلاح همه جهان است. اصلاح تمام روى زمین و پایان دادن به همه مظالم و نابسامانیها شوخى نیست و کار سادهاى هم نمىتواند باشد، آماده باش براى چنین هدف بزرگى باید متناسب با آن باشد یعنى باید به وسعت و عمق آن باشد. این است معنای انتظار واقعی.
در پایان این مختصر، حدیثی از امام صادق علیه السلام، را برای کسانی که دوست دارند از یاران حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، باشند، به عنوان حسن ختام میآوریم که آن حضرت میفرماید: «من سره أن یکون من أصحاب القائم فلینتظر ولیعمل بالورع ومحاسن الاخلاق وهو منتظر»[8] هرکس که دوست میدارد از اصحاب و یاوران حضرت قائم(عج) باشد، باید در انتظار بسر برد و بر اساس ورع و محاسن اخلاق عمل نماید، در حالیکه منتظر است.
امام صادق علیه السلام، رمز ورود به جرگة یاران امام زمان(عج)، را، چند چیز معرفی نموده است. 1- انتظار فرج. 2- عمل بر اساس ورع. 3- حسن خلق داشتن.
در نتیجه؛ از مهمترین وظایف، در عصر غیبت، عمل به این حدیث شریف است.
[1] . محاسن برقى طبق نقل بحار چاپ قدیم جلد 13 صفحه 136.
[2] . بحار الانوار، ج52، ص 123.
[3] . الوافی، ج2، ص 441.
[4] . مفاتیح الجنان، دعای عدیله
[5] . بحار الانوار، ج53، ص11.
[6] . الاحتجاج، ج2، ص 467.
[7] . مفاتیح الجنان، زیارت صاحب الامر.
[8] . الغیبة، نعمانی، ص200.
کلمات کلیدی: